hij kan vliegen, hij kan lopen
maar nooit staat hij eens stil
voor geen goud kan men het kopen
want hij heeft zijn eigen wil
verleden is verleden
de toekomst onbekend
want tijdens het heden
wordt de toekomst pas bekend
hij jaagt ons op, hij geeft ons rust
maar gaat zelf zijn eigen gang
en ook wij zijn toch onbewust
voor hem een beetje bang
zijn verleden geeft ons zekerheid
hij schenkt ons een houvast
hij was er bij, bij elke strijd
werd echter niet vergast
zijn heden zie ons dingen doen
hij volgt ons op de voet
merkt die ene knipoog of die ene zoen
telt de seconden dat je bloedt
zijn toekomst blijft verborgen
dat is privé
hij vertelt het alleen morgen
want die werkt daar immers mee
al jaren lang, dag in dag uit
en nooit het ritme kwijt
ik zeg, voordat ik mijn ogen sluit:
bedankt meneer de tijd!