ik bind mijn dagen aan elkaarmet draadjes van geheugentouw
onzichtbaar dun hangt alles samen
trek ik mijn geschiedenis
soms rammelend achter me aan
maar onderweg
ben ik al veel verloren
touwtjes slijten van het schuren
touwtjes knappen van het trekken
touwtjes knip ik door
het het niet-meer-willen-weten
o, en wat raakt alles
soms in de war
uren ben ik dan bezig
met het ontrafelen en ontwarren
van wat ik was
tot wie ik nu geworden ben
Geert de Kockere