wat ik je vragen wil

nooit eerder hebben we gesproken over hoe het later gaat

als één van ons bijvoorbeeld dan -

de weg in eigen woorden niet meer vindt

en het vertrouwde leven, langzaam maar gestaag

vervaagt tot labyrinth

wat ik je vragen wil is...

als één van ons de naam van de ander niet meer weet

we nooit vergeten elkaar een zoen te geven

want al dagen de gedachten slechts verleden

drijven zinnen door een dichte mist

in onze harten kan de liefde voor

elkaar nooit zijn gewist

 

de maker en schrijver van deze woorden zijn voor mij onbekend.

heb dit schilderij gefotografeerd op een project in park Lingezege/Elst